Hoofdmenu:
Een kleine 2 maanden geleden schreef ik mijn laatste dagboekbijdrage met als titel “Het is volbracht…”
En inderdaad, de première was op dat moment geweest en de eerste 2 voorstellingen waren achter de rug. Hoewel de reacties meer dan positief waren, konden we op dat moment nog niet beseffen wat VERSCHEURD nu werkelijk te weeg bracht. Je kunt namelijk een voorstelling mooi vinden, vervolgens naar huis gaan en doorgaan met je dagdagelijkse dingen.
Inmiddels hebben we uit de vele reacties van bezoekers begrepen dat VERSCHEURD “blijft hangen”. Een van de bezoeksters die enkele weken geleden de voorstelling bezocht, schreef op Facebook: “ik prijs mezelf gelukkig dat ik het gezien heb, nog steeds kiekeboebels als ik de liedjes hoor of als we het erover hebben, het is dus niet gedaan, het speelt verder bij de mensen die het gezien hebben!” . Ook een andere post van een bezoeker die de voorstelling 2 maal is komen zien liegt er niet om: “ALLE afwezigen hadden ongelijk !!” of wat te denken van: “Zo'n stuk laat mensen niet meer los !”.
Zulke reacties zijn natuurlijk geweldig en hartverwarmend, maar wat op mij persoonlijk misschien wel de meeste indruk maakte was dat voor mij wildvreemde mensen na de voorstelling spontaan hun persoonlijke ervaringen vertelden. Verhalen die wellicht jaren weggestopt waren en die nu weer naar boven kwamen, opnieuw beleefd werden. Niet alleen uit de holebi gemeenschap, maar ook uit de hetero hoek. Want gelukkig waren die bij de voorstellingen ook rijk vertegenwoordigd. Ook hebben we in het Seeftheater volgens mij nog nooit bij een voorstelling zo’n gemêleerd gezelschap mogen ontvangen. Niet zozeer wat betreft geaardheid maar zeker ook qua leeftijd. Van jong tot oud hebben ze op de houten stoeltjes in de zaal de belevenissen van Vader Jean, Moeder Ria, An, Tim en Peter gevolgd. En er is geen een voorstelling voorbij gegaan dat er niet een traantje is weggepinkt.
Misschien wel het mooiste verhaal wat ik heb gehoord is van iemand waarvan de ouders zo’n kleine 40 jaar geleden niet akkoord waren met de (hetero) relatiekeuze van hun kind, hetgeen ze dan ook duidelijk lieten blijken. Nadat de, inmiddels hoogbejaarde, ouders de voorstelling bezocht hadden zijn er alsnog excuses aangeboden. VERSCHEURD is dus niet voor niets gespeeld.
Afgelopen zondag 15 juni was de laatste voorstelling. U mag van me aannemen dat deze speciaal was. De emoties liepen hoog op. De acteurs (m/v) gaven werkelijk alles. En toen de doek voor de laatste keer was gedaald, was de ontlading groot.
Is het nu definitief voorbij? Nee, naar aller waarschijnlijkheid niet, al zal de productie niet na de zomerstop in het Seeftheater hernomen worden. Er zijn echter al vergevorderde besprekingen om de voorstelling op andere locaties te brengen. Hierover wordt u op deze website zeker op de hoogte gehouden. Ook vanuit het professioneel theater is er belangstelling voor de productie. U ziet, het afscheid van verscheurd is nog zeker niet definitief……
Rest mij de volledige ploeg, te weten: Bieke, Danny, John, Jurgen, Lieve, Mara en Roel te bedanken voor hun onvoorwaardelijke inzet en de ongelofelijk toffe samenwerking.
Eric